نقش خویشاوندی در نظام کیفری ایران با بررسی تطبیقی در فقه جزایی امامیه

قابلیت انعطاف اسلامی و امکان انطباق آن با شرایط زمانی و مکانی هر دوره سبب می شود که حقوق اسلامی همواره در قالب های تراز زمان ارائه شود و بدون آن که اصول و مبانی آن مخدوش گردد قوانین در بر آوردن نیازهای جوامع مختلف بشری در طول اعصار توانایی لازم را داشته باشد.در واقع نظام حقوقی اسلام، موجودی زنده است که با حفظ هویت اصل و ثابت خود بر اساس متغیرهای گوناگون زمانی و مکانی به حیات خود ادامه می دهد، بنابراین با توجه به توضیحات داده شده در تحقیق حاضر سعی شده نقش خویشاوندی در نظام کیفری ایران و بررسی تطبیقی با فقه جزایی امامیه بررسی شده و طرح تحقیق در سه فصل به ترتیب ، فصل اول :«نقش خویشاوندی در حدود مستوجب الهی» ،فصل دوم: « نقش خویشاوندی در تعزیرات » ، فصل سوم: « نقش خویشاوندی در قصاص و دیات» ، می باشد . از تحقیق حاضر نتایج کلی زیر حاصل شده است : • خویشاوندی وجود رابطه بین نسل ها را بیان می کند و یکی از زمینه های ارتباط دهنده زندگی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه های سنتی است . • خویشاوندی سببی یا نسبی و یا رضاعی است . • خویشاوندی سبب می گردد که هدف نهایی از اعمال مجازات حاصل نگردد بلکه احساس عدالتخواهی افراد که نظر فلسفه مجازات، از مهمترین عوامل توجیه مجازات است و از نظر روانی نیز یکی از پایه های اساسی تکلیف پذیری انسانی و سبب مقبولیت و محدودیت و تحمیل مجازات ناشی از ارتکاب جرم است را متزلزل و خدشه دارمی سازد . • خویشاوندی در بعضی موارد سبب تخفیف و در بعضی موارد سبب تشدید مجازات و در بعضی موارد کلاً وصف کیفری عمل را زائل می نماید .